ชาวนาคนหนึ่ง....
เลี้ยงลาไว้หนึ่งตัว ซึ่งแก่มากแล้ว
วันหนึ่งชาวนา ได้พาเจ้าลาแก่ออกไปข้างนอก
ด้วยความโง่เขลาของมันดันเดินซุ่มซ่ามไปตกบ่อแห่งหนึ่ง
.........
มันร้องครวญครางเป็นเวลาหลายเพลา
ชาวนาเองก็พยายามใคร่ครวญหาวิธีที่จะช่วยมันขึ้นมา
.........
ในที่สุด ชาวนาหวนคิดขึ้น ได้ว่า
เจ้าลาก็แก่เกินไปแล้ว อีกอย่างบ่อนี้ก็ต้องกลบ
ไม่คุ้มที่จะช่วยเจ้าลา ชาวนาจึงไปขอแรงชาวบ้าน
เพื่อมาช่วยกลบบ่อ ทุกคนใช้พลั่วตักดินสาดลงไปในบ่อ
.........
ครั้งแรก เมื่อดินไปถูกหลังลามันก็ตกใจ
และรู้ชะตากรรมของตนทันที มันร้องอย่างโหยหวน
สักพักหนึ่ง ทุกคนก็แปลกใจที่เจ้าลาเงียบไป
หลังจากที่ชาวนาตักดินใส่ไปในบ่อ
ได้สักสองสามพลั่ว ก็เหลือบมองลงไปในบ่อ
ก็พบกับความประหลาดใจที่ว่า ทุกครั้งที่ทุกคน
สาดดินไปถูกหลังลามันจะสะบัดดินออกจากหลัง
แล้วก้าวขึ้นไปเหยียบบนดินเหล่านั้น
ยิ่งทุกคนพยายามเร่งระดมสาดดินลงไปมากเท่าไร
มันก็ก้าวขึ้นมาได้รวดเร็วมากยิ่งขึ้น
ในไม่ช้าทุกคนต่างประหลาดใจ ที่เจ้าลาในที่สุด
ก็สามารถหลุดพ้นจากปากบ่อดังกล่าวได้
" ชีวิตนี้ อุปสรรคและปัญหาต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามาหาตัวเรา....
ก็เปรียบเสมือนดินที่สาดเข้ามาหาตัวเรา
จงอย่าท้อถอย และยอมแพ้ จงแก้ไขมัน
เพื่อที่เราจะได้เหยียบมัน เพื่อที่จะได้ก้าวสูงขึ้นเรื่อยๆ
เปรียบเสมือน ลาแก่ที่หลุดพ้นจากบ่อได้ฉันใดก็ฉันนั้น "
* ถ้าหากคุณคิดว่าบทความนี้เป็นประโยชน์
ต่อเพื่อนๆของคุณโปรดกด Like & Share
เพื่อส่งต่อไปให้ยังเพื่อนของคุณกันด้วยนะครับ
....................................
ที่มา : FB พระนพดล สิริวํโส
ติดตามข่าวด่วน เกาะกระแสข่าวดัง บน Facebook คลิกที่นี่!(Like)